دردهای خاکستری

فردین معصومی، کشتی‌گیر چغر و بدبدن ماضی تیم ملّی را متبادر کنید؛ او همیشه بعد از پیروزی‌هایش پشتک‌درجا می‌زد. فردین فقط یک‌بار مرض گرفت و ترک عادت کرد و قبل شروع مسابقه پشتک زد. مقابل آرتور تایمازوف در فینال المپیک آسیایی یازده سال پیش. معصومی آن مبارزه را یازده بر صفر باخت. چرا؟ چون آن پشتک _به قول هادی عامل_ تایمازوف را بیدار کرد.

عشق هم یک مبارزه است. برای فتحش نباید حریف را تنبیه کرد که بیدار شود. باید نفهمد که از کجا خورده تا بر «بُرز»ش پرچم کوبید.

#دست مریزاد جناب محبی