آخرین مطالب
امکانات وب
«علامت تعجب اسمش روشه دادا، علامت تعجبه دیگه!» خیر. علامت تعجب فقط و فقط و فقط برای تعجب نیست؛ یعنی حتماً لازم نیست موقعی استفاده شود که به شما بگویند: «رشیدپور امروز در حین اجرای پخش زنده یهو غش کرده!» و شما هم بگویید: «جدی!»، بلکه در موارد زیر به مدد ما می‌آید؛ البته اگر راه را برایش باز کنید:
در حالت تعجب:
بعضی از بلاگرها چه خوب می‌نویسند!
در حالت شگفتی:
احسنت به خاتون گیس گلابتون!
در حالت نهی:
میازار موری که دانه‌کش است!
در حالت تحسین:
حقا که مهشید، دختر انار، کازیمو، حریر، تد، حسین، علی‌ترین، هم‌ولایتی امام هشتم، خانم لبخند، شازده و... خوب می‌نویسند!
در حالت خطاب:
خانم دکتر!
پوکر فیس!
پرتقال!
بهار منتقد!
خانم غلامی!
پری دریایی!
حضار گرامی!
در حالت نفرین:
الهی خیر نبینی!
در حالت دعا:
عاقبت بخیر باشید!
در حالت تحقیر:
«بیشین سری جات!»
در حالت تأسف:
افسوس که مردم راه را باز نکردند!
در حالت استهزاء:
«عید اومد و ما لختیم، هر چی به بابا گفتیم...!»
در حالت تأکید:
گمشده! بدان و آگاه باش!
در حالت هشدار:
پیچ خطرناک!
به جان خودم علامت تعجب هم مثل بقیۀ علامت‌های نگارشی، به کلمه قبل از خود می‌چسبد، بعد فاصله و بعد کلمۀ بعدی.
یکی از علامت‌های من درآوردی که به اشتباه استفاده می‌شود، کاربرد علامت تعجب میان دو پرانتز است (!)؛ این چیز دیگری‌ست که در جای خود خواهم گفت.
به امید این‌که یادداشت‌های قشنگ‌تان، هر روز شیک‌تر از دیروز باشد.
برچسب : نویسنده : 7harimekhososi4 بازدید : 86